1. Τεχνολογία επεξεργασίας και διάθεσης λάσπης
Από τα τρέχοντα διεθνή έργα επεξεργασίας και διάθεσης ιλύος, οι κοινές μέθοδοι επεξεργασίας ιλύος περιλαμβάνουν αερόβια ζύμωση (κομποστοποίηση), αναερόβια χώνευση, ξήρανση και αποτέφρωση. Οι μέθοδοι διάθεσης της λάσπης περιλαμβάνουν τη χρήση γης, την υγειονομική ταφή και την πλήρη αξιοποίηση. Λόγω διαφορετικών εθνικών συνθηκών, οι μέθοδοι επεξεργασίας και οι τεχνολογίες που υιοθετεί κάθε χώρα είναι επίσης διαφορετικές.
1.1 Αερόβια ζύμωση
Η τεχνολογία αερόβιας ζύμωσης για λάσπη είναι μια νέα τεχνολογία βιολογικής επεξεργασίας που χρησιμοποιεί μικροοργανισμούς στη λάσπη για ζύμωση. Σε πρακτικές εφαρμογές, μπορεί να επιτύχει αβλαβή, μειωμένα και ευρηματικά αποτελέσματα και έχει τα χαρακτηριστικά της οικονομίας, της πρακτικότητας, της μη ανάγκης για εξωτερική ενέργεια και της δευτερογενούς ρύπανσης. Επί του παρόντος, εγχώριοι και ξένοι ερευνητές έχουν πραγματοποιήσει εκτεταμένη έρευνα για τον έλεγχο της κατάστασης, τον έλεγχο των βαρέων μετάλλων, την τεχνολογία κατακράτησης αζώτου και τις τεχνικές διαδικασίες στη διαδικασία κομποστοποίησης και έχουν επιτύχει πολλά πολύτιμα αποτελέσματα [2-7]. Μετά από δεκαετίες ανάπτυξης, η τεχνολογία αερόβιας ζύμωσης για τη λάσπη έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν ορισμένα σημεία συμφόρησης στην τεχνική θεωρία και διαδικασία, όπως η ανάγκη για μεγάλη ποσότητα βοηθητικών υλικών, η δυσκολία στον έλεγχο των οσμών και η ύπαρξη υγείας και κινδύνους για την ασφάλεια των ανθρώπων και των ζώων. Η τεχνολογία αερόβιας ζύμωσης εξακολουθεί να έχει μεγάλες δυνατότητες βελτίωσης.
1.2 Αναερόβια πέψη
Η αναερόβια χώνευση της λάσπης αναφέρεται στη διαδικασία κατά την οποία προαιρετικά και αναερόβια βακτήρια αποσυνθέτουν βιοαποικοδομήσιμη οργανική ύλη στη λάσπη σε σταθερές ουσίες όπως διοξείδιο του άνθρακα, μεθάνιο και νερό υπό αναερόβιες συνθήκες, ενώ μειώνουν τον όγκο της λάσπης, απομακρύνουν οσμές, σκοτώνουν τα αυγά παρασίτων και ανακυκλώνουν το βιοαέριο που παράγεται κατά τη διαδικασία της πέψης. Η αναερόβια χώνευση της ιλύος είναι σήμερα η πιο ευρέως χρησιμοποιούμενη μέθοδος για τη σταθεροποίηση της ιλύος και τη χρήση των πόρων διεθνώς, λόγω της αποτελεσματικής ανάκτησης ενέργειας και των χαμηλών περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Πολλοί μελετητές διεθνώς έχουν αφοσιωθεί στην έρευνα της τεχνολογίας αναερόβιας χώνευσης [8], η οποία έχει εφαρμοστεί και αναπτυχθεί ευρέως. Συνολικά, η τεχνολογία αναερόβιας χώνευσης της λάσπης δεν έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο στην Κίνα. Οι βασικές τεχνολογίες και εξοπλισμός βασίζονται κυρίως στις εισαγωγές, με σχετικά υψηλές επενδύσεις και χαμηλή λειτουργική απόδοση. Υπάρχουν εμπόδια στην αξιοποίηση του βιοαερίου, τα οποία μαζί αποτελούν τους περιοριστικούς παράγοντες για την προώθηση και εφαρμογή αυτής της τεχνολογίας στην Κίνα.
1.3 Αποτέφρωση με ξήρανση
Η αποτέφρωση λάσπης [9] αναφέρεται στη διαδικασία θέρμανσης της λάσπης υπό συνθήκες υπερβολικής παροχής αέρα και στη συνέχεια οξείδωσης, πυρόλυσης και πλήρης καταστροφής της οργανικής ύλης και των παθογόνων σε υψηλές θερμοκρασίες (850-1100 ℃). Υπάρχουν διάφοροι τύποι συσκευών αποτέφρωσης και επί του παρόντος οι πιο συχνά χρησιμοποιούμενες περιλαμβάνουν κάθετους αποτεφρωτήρες πολλαπλών σταδίων, περιστροφικούς αποτεφρωτήρες, ρευστοποιημένους αποτεφρωτήρες κ.λπ. την περιεκτικότητά του σε υγρασία πριν από την αποτέφρωση. Ως εκ τούτου, τα τρέχοντα έργα αποτέφρωσης ιλύος υιοθετούν γενικά μια συνδυασμένη διαδικασία επεξεργασίας ξήρανσης και αποτέφρωσης.
1.4 Χρήση γης
Η χρήση γης αναφέρεται στην άμεση ή έμμεση χρήση λάσπης (μετά από αερόβια ζύμωση ή αναερόβια χώνευση) για γεωργικές εκτάσεις, χωράφια λαχανικών, οπωρώνες, χλοοτάπητες, πρασίνισμα και βελτίωση του εδάφους ή τη χρήση λάσπης που πληροί ορισμένα πρότυπα ως εδάφους κάλυψης για χωματερές. Τα τελευταία χρόνια, οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς και ορισμένες χώρες της ΕΕ έχουν ενθαρρύνει τη χρήση τεχνολογίας χρήσης γης για την άμεση ή αερόβια ζύμωση ιλύος που πληροί τις απαιτήσεις ιλύος για πρασίνισμα, αποκατάσταση γης και άλλους σκοπούς. Η έρευνα επικεντρώνεται κυρίως στις μεθόδους σταθεροποίησης και αβλαβούς χρήσης γης της ιλύος, στην απόδοση της ιλύος στα λιπάσματα και στην αξία της στην αύξηση της απόδοσης των καλλιεργειών. Έχουν διεξαχθεί επίσης σχετικές μελέτες σχετικά με την πιθανή επίδραση της ιλύος στην ποιότητα του εδάφους, στα φυτά και στον έλεγχο της ρύπανσης [10-14].
1.5 Απόρριψη ωκεανών
Η λειτουργία της απόρριψης ωκεανών είναι απλή και το κόστος επεξεργασίας είναι σχετικά χαμηλό για τις παράκτιες πόλεις. Ωστόσο, με την ενίσχυση της οικολογικής συνείδησης, οι άνθρωποι ανησυχούν όλο και περισσότερο για τις πιθανές επιπτώσεις της απόρριψης λάσπης από τους ωκεανούς στο θαλάσσιο οικολογικό περιβάλλον. Οι Ηνωμένες Πολιτείες απαγόρευσαν την απόρριψη λάσπης στον ωκεανό το 1988 και από τα τέλη του 1998, ο νόμος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας για την Επεξεργασία Αστικών Λυμάτων (91/271/EC) απαγόρευσε στα κράτη μέλη τους να ρίχνουν λάσπη στον ωκεανό. Η κινεζική κυβέρνηση αποδέχθηκε τρεις διεθνείς συμφωνίες στις αρχές του 1994, υποσχόμενες να μην απορρίπτει βιομηχανικά απόβλητα και ιλύ λυμάτων στη θάλασσα από τις 20 Φεβρουαρίου 1994.
1.6 ΧΥΤΑ Υγειονομικής Ταφής
Η υγειονομική υγειονομική ταφή λάσπης ξεκίνησε τη δεκαετία του 1960, με απλή λειτουργία, χαμηλό κόστος και ισχυρή προσαρμοστικότητα. Η λάσπη μπορεί να θάβεται χωριστά ή μαζί με άλλα στερεά απόβλητα (όπως τα αστικά σκουπίδια). Υπάρχουν όμως ορισμένα προβλήματα [15]: λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε νερό της λάσπης και του γεγονότος ότι τα στραγγίσματα είναι οργανικά λύματα υψηλής συγκέντρωσης, πρέπει να συλλέγονται και να υποβάλλονται σε επεξεργασία για την πρόληψη δευτερογενούς ρύπανσης. Η δυσκολία των μηχανημάτων συμπίεσης σε χώρους υγειονομικής ταφής έχει αυξηθεί. Η κατάσταση υγιεινής του χώρου υγειονομικής ταφής είναι κακή.
Τρέχουσα κατάσταση επεξεργασίας ιλύος στο εσωτερικό και στο εξωτερικό
2.1 Τρέχουσα κατάσταση επεξεργασίας και διάθεσης λάσπης στο εξωτερικό
Η επεξεργασία και η διάθεση της ιλύος αστικών λυμάτων σε ξένες χώρες έχει ιστορία σχεδόν 100 ετών. Είτε πρόκειται για αποτελεσματική χρήση είτε για διάθεση, ο σκοπός της επεξεργασίας ιλύος είναι ο ίδιος με εκείνον της άλλης επεξεργασίας αποβλήτων, που είναι η μείωση, η σταθεροποίηση, η αβλαβής και η παροχή πόρων. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, είναι απαραίτητο να διαμορφωθεί ένα σύστημα επεξεργασίας και διάθεσης ιλύος μέσω του οργανικού συνδυασμού διαφόρων μηχανημάτων και δομών επεξεργασίας. Τα βασικά βήματα της απόρριψης της ιλύος είναι η συμπύκνωση, η αφυδάτωση, η ξήρανση, η αποτέφρωση κ.λπ., τα οποία μπορούν να παίξουν ρόλο στη συγκέντρωση της ιλύος. Υπό κανονικές συνθήκες, η ροή διεργασιών των συστημάτων επεξεργασίας λάσπης σε ξένες πόλεις περιλαμβάνει γενικά τις ακόλουθες τέσσερις κατηγορίες [16]: (1) αρχική λάσπη → συγκέντρωση → αφυδάτωση → απόρριψη κέικ φίλτρου αφυδάτωσης. (2) Ακατέργαστη λάσπη → συγκέντρωση → αφυδάτωση → αποτέφρωση → διάθεση περιεκτικότητας σε τέφρα. (3) Ακατέργαστη λάσπη → συγκέντρωση → πέψη → αφυδάτωση → απόρριψη αφυδατωμένου κέικ φίλτρου. (4) Ακατέργαστη λάσπη → συγκέντρωση → πέψη → αφυδάτωση → αποτέφρωση → διάθεση περιεκτικότητας σε τέφρα. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία από 318 μονάδες επεξεργασίας λυμάτων στην Ιαπωνία [17], η μέθοδος επεξεργασίας ιλύος (1) αντιπροσωπεύει το 34%. Η μέθοδος (2) αντιστοιχεί στο 8,8%. Η μέθοδος (3) αντιστοιχεί στο 26%. Η μέθοδος (4) αντιστοιχεί στο 5,7%. Η κύρια μέθοδος για την τελική διάθεση της ιλύος στην Ιαπωνία είναι η αποτέφρωση, η οποία αντιπροσωπεύει περίπου το 55% της συνολικής διάθεσης ιλύος. Σύμφωνα με την εκτίμηση της Υπηρεσίας Προστασίας του Περιβάλλοντος των ΗΠΑ, από τότε που η κυβέρνηση εξέδωσε τους Κανονισμούς Καθαρισμού του Νερού το 1972, η ποσότητα της λάσπης αυξήθηκε ραγδαία χρόνο με το χρόνο, φτάνοντας τους 8,2 εκατομμύρια τόνους το 2010. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, σύμφωνα με στοιχεία [18, 19], η ετήσια παραγωγή ιλύος που παράγεται από την επεξεργασία λυμάτων είναι 1,107 εκατομμύρια τόνοι ξηρής ιλύος. Η κύρια μέθοδος τελικής διάθεσης ιλύος στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι η γεωργία (46,6%), ακολουθούμενη από την απόρριψη ιλύος στη θάλασσα (33,5%). Με τα ολοένα και πιο σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα, η Ευρωπαϊκή Κοινότητα όρισε στη συμφωνία ότι η προθεσμία για την απόρριψη λυματολάσπης στη θάλασσα ήταν η 31η Δεκεμβρίου 1998, πράγμα που σημαίνει ότι το 33,5% της ιλύος στο Ηνωμένο Βασίλειο θα εκτραπεί για διάθεση στη γη. Επί του παρόντος, το ποσοστό της ιλύος που χρησιμοποιείται για την υγειονομική ταφή στο ΗΒ είναι σχετικά μικρό, αντιπροσωπεύοντας μόνο το 8% της ικανότητας επεξεργασίας ιλύος. Μακροπρόθεσμα, η κατεύθυνση ανάπτυξης της διάθεσης ιλύος στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι η επαναχρησιμοποίηση της ιλύος που έχει υποστεί επεξεργασία με αναερόβια χώνευση, χημική ή θερμική επεξεργασία και μακροχρόνια αποθήκευση σε γεωργικές εκτάσεις. Επί του παρόντος, οι ευρέως χρησιμοποιούμενες μέθοδοι διάθεσης ιλύος παγκοσμίως περιλαμβάνουν τη γεωργική χρήση, την υγειονομική ταφή, τη διάθεση στη θάλασσα, την αποτέφρωση, κ.λπ. Η Αυστραλία βασίζεται κυρίως στην υγειονομική ταφή ιλύος και τη θαλάσσια διάθεση. Οι χώρες της ΕΕ διεξήγαγαν μια ολοκληρωμένη ανάλυση της τάσης ανάπτυξης της διάθεσης ιλύος [20]. Λόγω παραγόντων όπως η διαθέσιμη έκταση, το κόστος επεξεργασίας, τα ολοένα και πιο αυστηρά περιβαλλοντικά πρότυπα και η εκλαΐκευση των πολιτικών ανάκτησης πόρων, καθώς και οι σημαντικές αλλαγές στις ιδιότητες της ιλύος τα επόμενα 10-20 χρόνια, το ποσοστό των μεθόδων διάθεσης ιλύος που υιοθετήθηκε από Οι χώρες της ΕΕ το 2005 είχαν ως εξής: η ανακύκλωση αντιπροσώπευε το 45%, η αποτέφρωση αντιπροσώπευε το 38% και η υγειονομική ταφή στο 17%.
2.2 Τρέχουσα κατάσταση επεξεργασίας και διάθεσης οικιακής ιλύος
Ορισμένες μικρές και μεσαίες πόλεις στην Κίνα βασικά δεν έχουν κατασκευάσει εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων και ακόμη και σε μεγάλες και μεσαίες πόλεις με μονάδες επεξεργασίας λυμάτων, πάνω από το 90% των εγκαταστάσεων επεξεργασίας ιλύος δεν ταιριάζουν. Πάνω από το 70% των σταθμών επεξεργασίας λυμάτων που έχουν κατασκευαστεί χρησιμοποιούν απευθείας ακατέργαστη ιλύ για γεωργικούς σκοπούς. Ακόμη και σε εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων με δεξαμενές χώνευσης, η χωνεμένη ιλύς αφυδατώνεται ελάχιστα πριν χρησιμοποιηθεί απευθείας για γεωργικούς σκοπούς, καθιστώντας δύσκολη την τήρηση των προτύπων υγιεινής για τη χρήση της ιλύος. Η τεχνολογία διάθεσης ιλύος είναι σχετικά καθυστερημένη σε σύγκριση με τις ανεπτυγμένες χώρες. Από την άποψη των εγκαταστάσεων επεξεργασίας αστικών λυμάτων που λειτουργούν ήδη στην Κίνα, η διαδικασία επεξεργασίας ιλύος περιλαμβάνει τέσσερις κύριες διαδικασίες: συγκέντρωση ιλύος, σταθεροποίηση, αφυδάτωση και τελική διάθεση. Επί του παρόντος, η Κίνα έχει αρχίσει να χρησιμοποιεί λάσπη από εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων για υγειονομική ταφή και αστικό πρασίνισμα, και να χρησιμοποιεί τη λάσπη ως υπόστρωμα για την παραγωγή σύνθετων λιπασμάτων για τη γεωργία και άλλους σκοπούς. Αλλά η συνολική κατάσταση εξακολουθεί να είναι κυρίως με τη μορφή χρήσης γης της λάσπης, χρησιμοποιώντας λάσπη για τη γεωργία. Λόγω της ανεπαρκούς προσοχής που δίνεται στον έλεγχο φυσικών και χημικών δεικτών όπως παθογόνα, βαρέα μέταλλα, τοξικές οργανικές ενώσεις και αισθητηριακούς δείκτες όπως οσμές στη διαχείριση ιλύος στην Κίνα, η περαιτέρω διάθεση και χρήση της ιλύος είναι περιορισμένη. Η αναλογία των τεχνολογιών οικιακής διάθεσης ιλύος είναι η εξής: η γεωργική χρήση αντιπροσωπεύει το 44,83%, η υγειονομική ταφή στο 31,03%, η διάθεση χωρίς ιλύ 13,79%, το πράσινο 3,45%, η αποτέφρωση 3,45% και η μικτή υγειονομική ταφή με σκουπίδια συγκεντρώνει το 3,45%. Το 13,79% της οικιακής λάσπης δεν έχει απορριφθεί, γεγονός που θα αποτελέσει τεράστια απειλή για το περιβάλλον. Η δυσάρεστη οσμή που εκπέμπεται από τη λάσπη είναι σοβαρά μολυσμένη, τα παθογόνα βακτήρια αποτελούν πιθανή απειλή για την ανθρώπινη υγεία και τα βαρέα μέταλλα και οι τοξικές και επιβλαβείς οργανικές ενώσεις μολύνουν τα συστήματα επιφανειακών και υπόγειων υδάτων. Οι λόγοι αυτού του φαινομένου περιλαμβάνουν: λόγω της καθυστερημένης έναρξης της επεξεργασίας και διάθεσης ιλύος στην Κίνα, πολλές πόλεις δεν έχουν συμπεριλάβει χώρους διάθεσης ιλύος στον συνολικό πολεοδομικό σχεδιασμό τους, με αποτέλεσμα πολλές μονάδες επεξεργασίας λυμάτων να δυσκολεύονται να βρουν κατάλληλες μεθόδους διάθεσης ιλύος και τοποθεσίες διάθεσης· Τα θεμέλια της χρήσης της λάσπης στη χώρα μας είναι αδύναμα και η κατανόηση των ανθρώπων για τη χρήση της ιλύος είναι σοβαρά ανεπαρκής. Υπάρχει έλλειψη προσοχής στην τελική διάθεση της λάσπης, η οποία έχει αφήσει κρυφούς κινδύνους για την τελική διάθεση κάποιας επιβλαβούς λάσπης. Το ποσοστό χρησιμοποίησης της ιλύος δεν είναι πολύ υψηλό, και υπάρχει ακόμη ένα μέρος ιλύος μονάδας επεξεργασίας λυμάτων που αποθηκεύεται και μεταφέρεται μόνο από το τμήμα υγιεινής περιβάλλοντος στα προάστια για άμεση στοίβαξη. Η αυθαίρετη στοίβαξη της λάσπης μπορεί εύκολα να προκαλέσει δευτερογενή ρύπανση και σπατάλη των πόρων της ιλύος. Ως εκ τούτου, το σημερινό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας είναι η ανάπτυξη τεχνολογίας διάθεσης ιλύος το συντομότερο δυνατό για την επίλυση της αυξανόμενης λυματολάσπης.
3 Τάσεις Ανάπτυξης Τεχνολογιών Επεξεργασίας και Διάθεσης Λάσματος
Τα τελευταία χρόνια έχουν εμφανιστεί ορισμένες αναδυόμενες τεχνολογίες, όπως η τεχνολογία επεξεργασίας λάσπης με πλάσμα, η οποία εφαρμόζεται σταδιακά στην επεξεργασία των αστικών οργανικών απορριμμάτων. Η Σουηδία, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Γερμανία, η Ιαπωνία και άλλες χώρες έχουν κατασκευάσει μονάδες επεξεργασίας πλάσματος συγκεκριμένης κλίμακας και έχουν επίσης αναπτυχθεί στην Κίνα τα τελευταία χρόνια [21]. Η πρόσφατα αναπτυγμένη τεχνολογία επεξεργασίας λάσπης με υπερήχους δεν έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως λόγω της αποδοτικότητας και της κατανάλωσης ενέργειας της χρήσης ηχητικής ενέργειας, αλλά έχει ευρείες προοπτικές για κοινή χρήση με άλλες διαδικασίες επεξεργασίας λάσπης. Πολλαπλές τεχνολογίες για τη χρήση της λάσπης ως δομικών υλικών είναι σχετικά ώριμες σε προηγμένες χώρες σε όλο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων τεχνολογίες όπως οικοδομικά τούβλα, ελαφρά υλικά και υλικά τσιμέντου έχουν ξεκινήσει μεγάλης κλίμακας παραγωγή και εφαρμογή ή σχεδιάζουν παραγωγή μεγάλης κλίμακας και επαναχρησιμοποίηση σε χώρες όπως η Ιαπωνία και η Γερμανία. Άλλες μέθοδοι επεξεργασίας και απόρριψης της λάσπης, όπως η τροποποίηση της ιλύος για την παραγωγή προσροφητικών, ενεργός άνθρακας, χρήση ως συνδετικά, λίπανση λάσπης και αποδόμηση χλωριωμένων ενώσεων, έχουν μελετηθεί σε κάποιο βαθμό, αλλά βρίσκονται ακόμη στο στάδιο της διερευνητικής έρευνας. Μετά από δεκαετίες ανάπτυξης, ανεπτυγμένες χώρες όπως η Ευρώπη, η Αμερική και η Ιαπωνία έχουν διαμορφώσει σχετικά πλήρεις οδούς τεχνολογίας επεξεργασίας και διάθεσης ιλύος [22] και η εφαρμογή σχετικού εξοπλισμού έχει επίσης ωριμάσει. Οι σχετικοί νόμοι, κανονισμοί και πρότυπα είναι σχετικά ολοκληρωμένοι. Τα τελευταία χρόνια, η Ιαπωνία έχει κάνει στρατηγικές προσαρμογές στην τεχνολογική οδό επεξεργασίας και διάθεσης ιλύος, μετατοπίζοντας σταδιακά προς τη χρήση των πόρων της ιλύος και η περιεκτικότητα σε τέφρα αποτέφρωσης της ιλύος χρησιμοποιείται επίσης για την παραγωγή δομικών υλικών. Συνοπτικά, η συνολική προσέγγιση για την επεξεργασία και τη διάθεση της ιλύος σε ανεπτυγμένες χώρες όπως η Ευρώπη, η Αμερική και η Ιαπωνία είναι η αξιοποίηση των πόρων της ιλύος, με τη χρήση γης ως κύρια μέθοδο και ενθαρρυνόμενη κατεύθυνση για τη διάθεση της ιλύος. Ως εκ τούτου, οι τεχνολογίες χρήσης πόρων όπως η αναερόβια χώνευση, η αερόβια ζύμωση, η χρήση γης και η κατασκευή δομικών υλικών θα αποτελέσουν το επίκεντρο της έρευνας για την επεξεργασία και τη διάθεση της ιλύος διεθνώς. Ενώ διασφαλίζεται η αβλαβής επεξεργασία της ιλύος, η επίτευξη της μέγιστης αξιοποίησης της ιλύος έχει γίνει τάση στην ανάπτυξη του διεθνούς τομέα επεξεργασίας και διάθεσης ιλύος.
4 Συμπέρασμα
Επί του παρόντος, η ιλύς που παράγεται στην Κίνα είναι περίπου 48% 28% προορίζεται για χρήση γης και υγειονομική ταφή 48%, αποτέφρωση 3 45%, 13 79% δεν έχει απορριφθεί σωστά και η συνολική κατάσταση είναι κυρίως με τη μορφή χρήσης γης , με την πλειοψηφία να χρησιμοποιείται για τη γεωργία [23]. Υπάρχει ακόμη μεγάλη ποσότητα λάσπης που δεν έχει απορριφθεί σωστά, γεγονός που μπορεί να δημιουργήσει δυνητικούς κινδύνους για το περιβάλλον. Σε συνδυασμό με τις βασικές εθνικές συνθήκες της Κίνας με μεγάλο πληθυσμό και σχετικά σπάνιους πόρους και ενέργεια, η τεχνολογία επαναχρησιμοποίησης λάσπης είναι πολύ πολύτιμη για την ανάπτυξη. Μπορεί να φανεί ότι η αξιοποίηση των πόρων και η ενεργειακή αξιοποίηση της ιλύος θα είναι μια σημαντική αναπτυξιακή κατεύθυνση για την εγχώρια βιομηχανία ιλύος στο μέλλον.
